Wrok koesteren is niet goed voor een mens. Het vreet aan je. Je kunt er zelfs letterlijk ziek van worden, lichamelijke klachten van krijgen. We zeggen niet voor niets dat we ‘iets op de lever hebben’ of ‘onze gal willen spuwen’. Misschien wil je iemand wel vergeven wat hij/zij je heeft misdaan, maar dat is vaak niet makkelijk.

Vergeven is voor veel mensen een beladen woord. Het wordt vaak ervaren als een gunst voor de ander. De daders en het gedrag worden daarmee dan dus geaccepteerd. Maar dit is een misverstand! Zoals er zoveel misverstanden zijn over vergeven:

• Vergeven is geen acceptatie. Vergeven betekent niet dat de ander zijn gang kan gaan. Niet: vergeten en zand erover.
• Vergeven is niet: tolereren. Vergeven heeft niets te maken met door de vingers zien van verkeerd gedrag. Integendeel: vergeven zal je juist helpen om je grenzen helder te stellen en je behoeften duidelijk te communiceren.
• Vergeven is niet: goedpraten. Want goedpraten is eigenlijk een subtiele manier van ontkennen wat er gebeurd is.
• Vergeven doe je niet uit superioriteitsgevoel. Vergeef je iemand uit medelijden of omdat je hem/haar dom vindt, dan verwar je vergeven met arrogantie en veroordeling.

• Vergeven is niet: de lieve vrede bewaren. De weg naar vergeving is niet de zaak sussen en ruzies de kop indrukken. Wie niet wil kijken naar wat er onder de oppervlakte borrelt, kan ook niet beginnen met vergeven.
• Vergeven is niet: vergeten. We onthouden natuurlijk wat er is gebeurd. Vergeten kan wel het resultaat zijn van een effectief vergevingsproces.
• Vergeven is niet: verzoenen. Ook al kan verzoenen een mooie uitkomst zijn. Zelfs iemand die overleden of onbereikbaar is of die je niet persoonlijk kent, kun je toch vergeven.

Vergeven gaat over jou

Vergeven gaat niet over de ander, maar gaat altijd over jou. Het is het loslaten van pijn en onrecht uit het verleden, van de last die je meedraagt.

Vergeven is schoonmaken en jezelf helpen. Het is een essentiële stap in je eigen helingsproces. Het is niet alleen een mentaal proces, maar betreft het hele wezen: lichamelijk, mentaal, emotioneel en spiritueel.

Aan vergeven ligt een wilsbesluit ten grondslag. Ook al was je slachtoffer van het gedrag of de houding van een ander; vergeving is de stap om van slachtoffer weer regisseur van je leven te worden. De motivatie is liefde en respect voor jezelf. Je besluit niet langer boosheid of pijn door die ander met je mee te dragen. Want die boosheid of pijn houden je namelijk verbonden met de ander. Ook geef je hierdoor de eis op dat de ander moet veranderen voordat jij liefde kunt ervaren.

Vergeven geeft je rust, vreugde en vrede. Maar door vergeven kun je daarnaast verdriet of een gevoel van verlies ervaren. Want door het opgeven van verwachtingen en loslaten van illusies kun je in een rouwproces raken. De positieve en negatieve gevoelens kunnen door elkaar en naast elkaar bestaan.

Vergeven is: definitief een punt zetten achter een pijnlijk verleden. Als we de scherven van gisteren krampachtig blijven vasthouden, blijven we onszelf verwonden. Een onverwerkt verleden herhaalt zich steeds opnieuw in de toekomst. Veel mensen houden de pijn vast in een houding van verwijten en beschuldigingen. Ze spuwen hun gal naar de zogenaamde daders.

Vergeven is: niet schuldbewust blijven. Of boos blijven over wat je jezelf hebt laten aandoen. Veel mensen verdoven hun pijn op allerlei manieren; via overmatig alcoholgebruik, drugs, medicijnen, roken, altijd bezig zijn, etc. Ze zetten dan wel het ‘brandalarm’ uit, maar vanbinnen woedt de brand nog steeds voort. Schuldbewustzijn blokkeert je mogelijkheid tot innerlijke heling. Het bevriest niet alleen de liefde en de harmonie, maar werpt je in een draaikolk van steeds méér lijden.

Vergeving is: jezelf bevrijden uit de gevangenis van het verleden. Zodat je eindelijk alles aan jezelf kunt geven wat je altijd van anderen hebt geëist. Het is de beslissing om niet langer als een slachtoffer te wachten totdat anderen iets ‘goedmaken’. Maar het is alles achterwege laten en weer op eigen kracht beginnen te leven zoals het oorspronkelijk bedoeld was.

Vergeven doe je voor jezelf

Vergeven is een proces in jezelf, waarbij de ander niet aanwezig hoeft te zijn. Je hoeft ook niet tegen de ander te zeggen dat je hem/haar vergeeft. Vergeven doe je uitsluitend voor jezelf. Jij bent degene die verandert. Soms reageert de ander ook anders op jou, maar dat mag nooit je motief zijn. Je wilt niet de ander veranderen, maar je eigen last kwijtraken en je weer openstellen voor liefde.

Door te vergeven, bevrijd je jezelf en daarmee bevrijd je de liefde die opgesloten zat in de relatie met je medemens.