Hoe bewust ben jij je van jezelf? En van jouw omgeving? Wat gebeurt er om je heen?
Als jij door het bos wandelt, ben jij je dan bewust van de dieren, struiken, bomen en bloemen om je heen? Neem je die aandachtig in je op? Ben jij je bewust van je omgeving als je een bergtop beklimt, als je de horizon aanschouwt bij de zee? Voel je het zand tussen je tenen kriebelen en de wind door je haren blazen? Ruik je de geur van de bloemen en proef je bewust wat je eet? Verwonder jij je over de veranderingen van de seizoenen in de natuur om je heen? Hoor je de geluiden, ruik je de geuren, voel je de temperatuur en proef je de sfeer? Wat zie je allemaal?
De natuur heeft iets magisch, iets ongrijpbaars, iets wonderbaarlijks. Steeds als je de tijd neemt om te stoppen en in te zoomen op wat er zich afspeelt, komt alles in perspectief te staan. Wat doet er nu eigenlijk écht toe? Al het andere schuift even naar de achtergrond. Als mens zijn we onderdeel van die natuur.
In het ‘nu’
Door je te concentreren op het NU, kom je in het huidige moment. Zo kun je zelfs een routinehandeling jouw volledige aandacht geven, zodat het een doel op zich wordt. Let bijvoorbeeld bij het wassen van je handen eens op alle zintuiglijke prikkels die daarmee gepaard gaan. Het geluid en het gevoel van het water, de beweging van je handen, de geur van de zeep…
Want hoe vaak verplaatsen we ons gehaast van het ene naar het andere punt. In ons hoofd sommen we op wat we nog allemaal moeten. Al wandelend beantwoorden we appjes…
Wees aanwezig
Om je bewust te worden van de schoonheid van de natuur moet je aanwezig zijn. Heb je weleens echt geluisterd naar het geluid van een beek in het bos? Of naar het lied van een merel bij het vallen van de avond op een verstilde zomerdag? Als je verstand eens zwijgt, kun je je bewust worden van zulke dingen. Laat eens een moment lang je persoonlijke bagage, je problemen, je verleden, je toekomst en al je andere kennis los. Want anders zie je zonder te zien, hoor je zonder te horen.
De natuur laat zien dat het leven in cycli gaat. Van iets kleins ontstaat iets groters, dat groeit, bloeit en daarna langzaam weer afsterft, waarna weer iets nieuws groeit. Het leven is constant in beweging en op zoek naar balans en harmonie. We leren veel van de natuur. Niets is voor altijd, het leven is een eindeloos proces van vallen en opstaan en groeien.
Als je vaker in momenten van echt bewustzijn kunt komen in de natuur, raakt je hoofd steeds weer even lekker leeg. Dan kun je genieten van veel schoonheid. Je komt in beweging en knapt ervan op. Puur door zo’n moment waarop alles even stilvalt, je ademhaling vertraagt. Even alleen in verbinding met jezelf en de natuur waar je zelf ook onderdeel van bent. Want vanuit die verbinding is er verbinding met de ander mogelijk en met het grote geheel.
