Met jouw worsteling in het leven ontwikkel je je sterke eigenschappen, je eigen zelf.
Zonder worsteling zul je niet groeien, dus het is belangrijk om zelf je uitdagingen aan te gaan.

Ik kan dat uitleggen met dit verhaaltje:

Een man zit uren te kijken hoe een vlinder uit zijn cocon wil komen. De vlinder heeft het moeilijk. Hij worstelt continu en komt er maar niet uit. De man wordt ongeduldig en om de vlinder te helpen knipt hij een kleine opening in de cocon. Nu kan de vlinder er heel makkelijk uit. Maar deze vlinder zal nooit kunnen vliegen, want wat de man niet wist is dat die langdurige worsteling van de vlinder juist nodig is om vocht in zijn vleugels te persen. Alleen dan creëert hij zelf de stevigheid om ermee te kunnen vliegen …

Gun iemand zijn of haar worsteling

De noodzaak van de worsteling van die vlinder geldt ook voor mensen. Het is goed om mensen hun worsteling te gunnen, ook al kan dat lastig zijn. Want juist door die worsteling en vooral door het overwinnen van onze worsteling, groeien we. Dan zetten we stappen en creëren bewustzijn om voortaan steviger in onze schoenen te staan en niet in herhaling te blijven vallen. Ook als therapeut vind ik het soms moeilijk om iemand zijn strijd te gunnen zonder gelijk te hulp te schieten. Ik kan het probleem voor die ander echter niet oplossen, omdat ik het probleem ook niet gecreëerd heb.

Bepaal je eigen moment

Wat ik wel kan doen is je iets aanreiken op het moment dat je hier zelf om vraagt en er dus voor openstaat. Je moet er dus zelf wel aan toe zijn en het niet vragen omdat je partner of familie dit van je verwacht of jou dit zo graag gunt. Alleen jijzelf kunt bepalen wat het goede moment is voor jou om mij om een handreiking te vragen. Die bied ik als mens en therapeut heel graag. Maar daarna zal ik je ook weer loslaten om jou je eigen proces te laten uitwerken. Natuurlijk wel met liefdevolle ondersteuning, maar je kunt het alleen zelf doen. Soms pikken mensen dat snel op en stralen ze weer binnen de kortste keren. Maar soms is iets zo oud en zwaar dat het veel meer moeite kost. Dan is het wel even afzien. Ik doe dan zelf ook een stapje terug en kijk toe vanuit liefde, dankbaarheid en mededogen. Denk bijvoorbeeld aan een burn-out. Een burn-out ontstaat niet zomaar. Daarbij heb je ook de tijd en acceptatie nodig om je bewust te worden van wat er daadwerkelijk bij jou speelt.

Loslaten

Soms is het voor iemand gewoon nog niet het goede tijdstip om zijn/haar inzichten te krijgen en om stappen te (durven) zetten. Ook dan kunnen we vanuit liefde, dankbaarheid en mededogen slechts loslaten en erop vertrouwen dat het worstelen toch doorwerkt en het goede zal gebeuren.