Ik durf steeds meer structuren los te laten in mijn leven. Daardoor ontstaat ruimte voor fantastische nieuwe dingen. Onlangs beleefde ik een geweldige ervaring die dit illustreert:
Ik vertoefde met een groepje liefdevolle mensen een week lang tussen ongeveer 80 wilde dolfijnen in de Rode Zee bij Sataya aan de kust van Egypte. Wij waren te gast bij die dolfijnen. Het was magisch.
We zwommen drie keer per dag bij deze dolfijnen in het grote rif. Er zaten verschillende soorten. De spinners kwamen naar het rif om uit te rusten en om met elkaar en ons te spelen. Ook zwommen er tuimelaars die heel veel aardse walvisachtige energie bij zich droegen. Wat was het heerlijk om in hun rust te mogen vertoeven.
Sommige dingen moet je doen,
andere dingen moet je laten gebeuren.
Ik wilde echter te graag in hun midden zijn. Hoe meer ik bezig was met willen, moeten en doen, hoe groter de afstand tussen mij en de dolfijnen werd. Pas toen ik los kon laten, me over kon geven, niets op voorhand wilde en me mee liet nemen, ontstonden de mooiste contacten. Dat maakte dat er echt verbinding ontstond tussen mij en deze mooie dieren. Ik werd heel diep geraakt. Het voelde als een warm thuiskomen.
Go with the flow
Ik had geen enkel besef meer van dag, tijd of datum. Ik kon alleen maar ZIJN! Ik werd zo geraakt door de onvoorwaardelijke liefde van deze dieren, de overvloed, de extreme dankbaarheid en rust. En de verrijkende processen die ik samen met en dankzij mijn reis- en zwemgenoten mocht ervaren in de bijzondere week die we samen op de boot en in het water doorbrachten.
De diepe ervaringen met de dolfijnen hebben mij sociaal-emotioneel enorm verrijkt. Het was een fijne manier om mijn eigen leerpunten te doorwerken en mijn talent te leven.
