In mijn praktijk ontmoet ik regelmatig mensen die hun emoties niet kunnen accepteren. Maar ondertussen blijven die emoties hen wel lastigvallen. Herken je dat?

Je duwt ze weg of voor je uit, waardoor je niets leert van die emoties. Je mist dan de boodschap. Maar er blijven zich steeds opnieuw situaties voordoen die jouw emoties triggeren. Want weggestopte emoties willen nu eenmaal toch aan het licht komen. Door ze te negeren, ontken je een deel van jezelf dat gekend wenst te worden. Net als een kind dat om aandacht vraagt.

Iedereen heeft schaduwkanten. Ook jij hebt kanten die je liever niet ziet.

Licht en schaduw zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Ze horen nu eenmaal bij elkaar. En er is geen goed en slecht, het gaat alleen om wat we er zelf in leggen.

Weglopen of ernaartoe?

Stel je eens je eigen schaduw voor tegen een muur in het licht van de koplampen van een auto. Hoe meer je wegloopt van de muur, hoe groter de schaduw wordt. Hoe meer je naar de muur toe loopt, hoe kleiner je schaduw wordt. Dit is hetzelfde met je gevoel. Loop je weg van je gevoel, dan wordt de kracht ervan alleen maar groter. Ben je echter bereid om naar je gevoel toe te gaan, om je gevoel oordeelloos en liefdevol te benaderen, dan kun je werken aan de acceptatie van dat gevoel.

Alles waar je in het leven mee te maken krijgt, is een samenspel van je gedachten, je emoties en je functioneren. Dus wat maakt dat je doet wat je doet? Hoe kom je elke keer in die situatie terecht? Hoe komt het dat je je steeds opnieuw zo vervelend voelt?

Je antwoorden vind je door naar binnen te keren, in je eigen belevingswereld. Je binnenwereld en buitenwereld zijn met elkaar verbonden en beïnvloeden elkaar. Zo kun je geraakt worden door een uitspraak van iemand. Of je ziet iets en kunt daardoor geïnspireerd worden. De manier waarop jij je voelt, is de manier waarop jij de wereld op dat moment waarneemt.

Wil je iets blijvend veranderen, neem dan geen genoegen met vragen zonder het antwoord te vinden. Durf je pijn in de ogen te kijken, beweeg erin mee, geef je pijn zijn eigen plek in je leven, en leer zo beter en fijner leven.